24 april 2023 De bevalling

Na een hele nacht wat rommelen begon het er serieus uit te zien.
Pleun had flinke weeën en we hebben daarna Marianne gebeld die ons kwam helpen.

Vrij snel begon ze een beetje mee te drukken, niet echt persen, maar wel steeds iets meer.
Omdat er maar 1 pup in zit moest de pup wel naar beneden komen en dat is een lange weg, waarbij niemand kan helpen.
Het moest gebeuren op basis van weeën  en het ging goed.
Na twee uur wat matig mee drukken was er een soort welping pause, er waren bijna geen weeën.

Daarna kwamen de weeën weer terug en werden ze steeds sterker en kon ze ook beter persen en zat de pup uiteindelijk in het bekken.
Tussen door heeft ze regelmatig geplast, omdat het lunchuur was wilde de hondjes ook wel even een plas pauze.

Marianne liet haar hondjes even uit, en ik liet Pleun nog een keer plassen.
Toen Marianne terug was ging ik ook Farah nog even met een kort rondje plassen.
Ondertussen zat Marianne bij Pleun en ineens kwam de pup het geboorte kanaal in.
Ze heeft me meteen gebeld ik was bijna thuis en toen ik voor de deur stond werd hij geboren.
Samen hebben we de navelstreng geklemd en door geknipt want hij hing net uit de vulva.

Zodat Pleun haar pup kon likken en schoon maken, het was een mooie flinke reu die nu Kalle heet.

Het grappige feit is dat ik ook bij de geboorte was bij bij Fleur, de moeder van Pleun, alle 11 pupjes heb ik geboren zien worden, alleen het laatste pupje heb ik gemist, ze kwam ruim 3 uur later dan de rest, het was Marianne die de pup opving en ik een etage hoger was.
Dit pupje ging uiteindelijk met mij mee en heet Pleun.
Ook bij Kalle was ik net niet bij de geboorte en ook deze blijft hier.

Pleun was dol gelukkig met haar pup en geniett van haar kind